Komierowo – aby wrócić do świetności

W Komierowie byliśmy przejazdem w roku 2001 – wtedy wykonaliśmy tam tylko dwa zdjęcia pałacu, który wyglądał już nie najlepiej.

Nasze zdjęcia z roku 2001 poniżej:

Aby przywrócić świetność pałacowi Komierowo, obecni właściciele musieli pokonać wiele przeszkód.

Najpierw trzeba było odzyskać rodowy majątek i jak możemy przeczytać na stronie pałacu – „Syn ostatniego właściciela majątku, Andrzej, zamieszkał po wojnie poza granicami Polski.   Wrócił do ojczyzny w 1991 r., gdyż w życie miała wejść ustawa o zwrocie majątków prawowitym właścicielom. Niestety ta ustawa nigdy nie stała się rzeczywistością i Andrzej wraz ze swoją żoną Janiną Komierowską  ostatnie lata swojego życia spędził w Sępólnie Krajeńskim.
W 2003 r. pałac od Skarbu Państwa odkupiła mazowiecka linia rodu.

Pałac był zrujnowany, a pozostałe jego elementy takie jak np. dach czy rynny były na bieżąco ograbiane i dewastowane przez lokalnych złodziejaszków.

Rodzina wiele lat starała się o finansowe wsparcie Państwa na odbudowę pałacu, jednak nigdy jej nie otrzymała.
Renowację pałacu rodzina Komierowskich całkowicie sfinansowała z własnych środków, bez pomocy Państwa.”.

Ale jak poszukamy w Internecie trochę głębiej, to znajdziemy dużo więcej wiadomości, które pokazują, z czym musieli się borykać obecni właściciele.

W końcowej fazie prac remontowych złodzieje ukradli 200 metrów metalowego ogrodzenia, a wcześniej dochodziło tu do innych kradzieży – czytaj „Okradli Komierowo”.

Inny przypadek opisano w artykule „Znikają krajeńskie pałace i dwory” – „W Komierowie złomiarze potrafili wspiąć się na dach kilkupiętrowego zamkniętego pałacu i zerwać blachę miedzianą. O rynnach już dawno zapomniano”.

Kilka zdjęć historycznych dostępnych obok recepcji pałacu pokazujemy w poniższej minigalerii:

Ale w końcu, po sześcioletnim remoncie, pałac zaprosił pierwszych gości w listopadzie 2018 roku. Warto zajrzeć do kilku artykułów poświęconych otwarciu pałacu i jego historii:

– Pałac Komierowo lśni nowym blaskiem

– Metamorfoza pałacu rodziny Komierowskich. Wygląda jak nowy

– Perła kujawsko-pomorskiego. Jej blask wrócił do Komierowa

– Komierowscy wracają na Krajnę (video)

Skondensowaną historię Komierowa znajdziemy w Wikipedii, skąd fragment opisu: „Na wzniesieniu górującym nad okolicą przed 1656 istniała mała warownia szlachecka, która zniszczona została w czasie potopu szwedzkiego. W 1670 odbudowana jako niewielki pałac, wokół którego założono okazały park ze stawami. Tworzące park wielusetletnie drzewa przetrwały w większości do 2017 roku, gdy potężna nawałnica powaliła 700 z nich.

Pod koniec XIX wieku na zlecenie Romana Komierowskiego architekt Wiktor Stabrowski przebudował pałac w stylu neogotyckim. Ostateczny kształt nadał obiektowi Tomasz Komierowski (zamordowany przez okupanta w 1939), z którego inicjatywy między 1924 a 1929 rokiem powstał obecny budynek.

Po II wojnie światowej znacjonalizowany pałac był ośrodkiem pracy dla więźniów, siedzibą PGR, a następnie magazynem, popadając sukcesywnie w ruinę. W 2012 zwrócony został rodzinie Komierowskich, a następnie odrestaurowany.

Na początku listopada 1944 r. do Komierowa przeniesiony został Batalion desantowy Dalwitz.”.

Natomiast poszerzoną historię rodu Komierowskich znajdziemy na stronie pałacu oraz na stronie http://komierowscy.pl/, będącej efektem projektu „Komierowscy. Wszystkie drogi prowadzą do domu”, stworzonego w ramach programu „Patriotyzm Jutra”.

Choć w tym roku (2019) trafiliśmy do Komierowa w sierpniu, to ciągle widoczne są zapewne celowo pozostawione jeszcze fragmenty niektórych przewróconych lub połamanych, ogromnych, starych drzew – kilka naszych zdjęć poniżej. Są one jakby pewnym świadectwem różnych przeciwności losu, jakie spotykały Komierowo. Te straty w drzewostanie Komierowa są bardzo dotkliwe i wymagają ogromnej pracy, aby je zniwelować, a ich naprawa to praca na kolejne pokolenia.

I tu warto popatrzeć też na zdjęcie dostępne w pałacu, które pokazuje stan obiektu, szczególnie parku, po wichurze w 2017 roku:

Nasz spacer po parku przebiegał na około godzinę przed kolejną letnią burzą i mamy nadzieję, że tym razem nie wyrządziła ona żadnych strat w tym pięknym miejscu.

Poniżej minigaleria zdjęć parku i pałacu z zewnątrz.

Obecny stan obiektu napawa nas ogromną radością, bo mając na względzie wielusetletnią historię rodziny i jej gniazda rodowego, wydaje się nam, że właśnie potomkowie założycieli Komierowa mogą najlepiej zadbać o to miejsce.

Poniżej minigaleria zdjęć z wnętrz pałacu.

Jak napisano na stronie https://zabytek.pl/pl/obiekty/komierowo-zespol-palacowy – „Pałac jest cennym przykładem przekształceń architektonicznych z udziałem architektów: Wiktora Stabrowskiego i Stefana Cybichowskiego. Usytuowany w rozległym parku jest jednym z ważniejszych w województwie kujawsko-pomorskim. Okazały pałac od wieków do dnia dzisiejszego jest własnością jednej z najstarszej polskiej rodziny Komierowskich — herbu Pomian, zasłużonej dla Krajny i Polski.”. I w związku z zapisem na tej stronie, że „Zabytek niedostępny dla zwiedzających.”, trzeba dokonać pewnej korekty – teraz jako obiekt hotelowy jest otwarty dla turystów, choć oczywiście zawsze lepiej skontaktować się i zapytać, czy w wybranym przez nas terminie można będzie tu wejść i zobaczyć wszystko tak jak my.

I jeszcze jeden cytat z powyższej strony: „Ze wzniesienia, na którym usytuowany jest pałac, roztacza się rozległy widok na otaczający go park o powierzchni 15 ha. Dziedziniec od zachodu i południa otacza zróżnicowany drzewostan. Od południa, wschodu i północy rozległy park, którego powierzchnię dzielą trzy stawy, jeden większy od wschodu, dwa mniejsze od południowego-wschodu. Obszar parku od północy ogranicza droga na Wałdowo, od zachodu droga na Włościbórz, od południa na Przepałkowo. Najdłuższą wschodnią granicę parku wytyczają pola uprawne. Zachowany zróżnicowany drzewostan, w tym osiem ponad 300. letnich dębów i kilka wiekowych lip wskazuje, iż początki zachowanego założenia parkowego można datować na przełom XVII/XVIII wieku. Jego obecny układ nawiązuje do założeń parkowych z początku XIX wieku przekształconych w 2. połowie XIX wieku, w trakcie rozbudowy dworu na neogotycką rezydencję Komorowskich. Zmianie uległa wówczas aranżacja parku, która wykorzystała naturalne ukształtowanie terenu wraz z zasobami wodnymi. Wody z rowu melioracyjnego zasilają akweny trzech stawów usytuowanych w układzie kaskadowym. W części południowo-wschodniej parku, pomiędzy dwoma stawami, w miejscu zniszczonej przez wojska niemieckie na początku 1945 roku kaplicy grobowej rodziny Komierowskich z 1911 roku, w latach 1984-1986 z fundacji Andrzeja Komierowskiego wybudowany został kościół pw. Michała Archanioła. Obszar parku zadrzewiony jest m.in. przez: buki, dęby, graby, jawory, jesiony, kasztanowce, klony, lipy, jesiony, topole i wierzby. Wśród drzew liściastych pomnikami przyrody są dęby, ważnym akcentem w przestrzeni parkowej jest aleja grabowa.”.

Zachęcamy Państwa do wejścia na taras od strony stawów, na którym po pierwsze możemy zjeść coś pysznego i smakowo bardzo skondensowanego (brawa dla szefa kuchni), ale dla tzw. „żarłoków” mała uwaga/ostrzeżenie: tutaj kuchnia (naszym zdaniem) nie nastawia się na bardzo obfite potrawy, ale na pewną wyrafinowaną grę smaków i kompozycji, którą będziemy chłonąć jeszcze przed spróbowaniem potraw. A po drugie z tarasu możemy podziwiać prawie cały park i wszystkie zbiorniki wodne, aż do granic pól poza posiadłością.

Zachęcamy też do spaceru wokół stawów, zza których wyłania się przepiękny krajobraz z pałacem w roli głównej.

Dla chcących to miejsce odwiedzić poniżej interaktywna mapa od Google – tu jedna uwaga i prośba do właścicieli pałacu – aktualna lokalizacja zaznaczona dymkiem na mapach Google wskazuje miejsce będące w rzeczywistości w oddaleniu od pałacu na północny-zachód o przynajmniej kilkaset metrów, więc warto to skorygować, aby goście i turyści mogli tu łatwiej trafić (dla ciekawych, naszym zdaniem właściwa lokalizacja pokazana jest na naszej mapie: https://tripsoverpoland.pl/?s=znajdz1.php?Komierowo i taką zmianę zgłosiliśmy do map Google i otrzymaliśmy już potwierdzenie jej zastosowania, ale może ona być widoczna dopiero po 24 godzinach):

Zapraszamy także na nasz krótki film z Komierowa: