Kiedy w roku 2000 zajrzeliśmy do Kobylina naszym oczom ukazał się dość smutny widok opuszczonej rezydencji:
Od kilku lat pałac stał pusty i ulegał postępującej dewastacji.
Wydawało się, że jego losy są już przesądzone i jak wiele podobnych miejsc w Polsce w tym czasie zostanie wkrótce wchłonięty przez przyrodę i zostanie po prostu zapomniany.
Jednak w 2002 roku Zespół Pałacowo-Parkowy w Kobylinie został przekazany Fundacji im. Stanisława Konarskiego. I jak możemy przeczytać na stronie poświęconej jego historii: „Od tego czasu na podstawie szczegółowej kwerendy archiwalnej i środowiskowej podjęto intensywne prace renowacyjne i restauracyjne zabytkowego obiektu. Dokonano interesujących zmian w bryle budynku, przywracając jego rezydencjonalny charakter. Odtworzono XIX-wieczny wystrój wnętrz, uwzględniając specyfikę detalu architektonicznego i dekoratorskiego tamtej epoki. Na szczególną uwagę zasługują: przepiękna sztukateria, z pietyzmem zrekonstruowana na podstawie dekorów zachowanych w Hotelu Bristol, wiernie odtworzony kominek z piaskowca, drewniane i marmurowe pałacowe podłogi oraz kryształowe weneckie żyrandole i antyczne meble.„.
To co zobaczyliśmy podczas spaceru podczas wyjątkowo pięknej jesiennej pogody w poprzedni weekend to tytułowe kolory przywróconej świetności.
Szczególnie kolorowo prezentował się podczas naszej wizyty otaczający pałac park – jak czytamy na stronie pałacu: „Niezwykłą i niepowtarzalną na skalę regionu, wyjątkową wartością dodaną historycznego kompleksu jest również fakt zachowania niezmienionej przez lata i zawirowania historyczno-urbanistyczne oryginalności w obszarze założenia parkowego. Właśnie dlatego, Pałac w Kobylinie wpisuje się na listę najcenniejszych zasobów zabytkowych południowego Mazowsza, nie znajdując na tym terenie obiektu o podobnym wymiarze artystyczno-historycznym.„
Warto przeczytać całą notkę historyczną na stronie pałacu, my zacytujemy z niej jeszcze mały fragment: „Początki Zespołu Pałacowo-Parkowego w Kobylinie sięgają XVI wieku, kiedy to wieś szlachecka Kobylin była własnością Mikołaja Kobylińskiego, herbu Przerowa oraz Stanisława i Walentego Kobylskich, herbu Kościesza. Od połowy XVII wieku majątek zmieniał właścicieli, wciąż jednak pozostając w posiadaniu najznamienitszych rodów szlacheckich mieszkających na Mazowszu. Ich siedzibę, do XIX wieku, stanowił najprawdopodobniej dwór drewniany, który dopiero – na życzenie rodu Ciszewskich, herbu Zadora – zamieniony został na murowany pałac o charakterze rezydencjonalnym, wzorowany na willi włoskiej.
Posadowiono go na planie wydłużonego prostokąta z dwiema obustronnie zryzalitowanymi częściami skrajnymi, zwieńczonymi trójkątnie, z czterokondygnacyjną wieżą u jednego boku i z parterową prostokątna przybudówką u drugiego. Pośrodku elewacji frontowej widoczny jest trójboczny występ mieszczący sionkę, a od strony ogrodu usytuowany jest otwarty taras. Projektantem i budowniczym Pałacu był Władysław Marconi, syn najwybitniejszego architekta tamtych czasów – Henryka Marconiego, którego autorstwa są takie zabytki Warszawy, jak, m. in.: Hotel Europejski, Kościół Wszystkich Świętych, wodozbiór w Ogrodzie Saskim czy Kościół Św. Anny w Wilanowie. Władysław nie ustępował talentem swemu ojcu, o czym świadczy zaprojektowany przez niego stołeczny Hotel Bristol, biblioteka przy ulicy Koszykowej, przebudowany gmach Towarzystwa Kredytowego przy ulicy Czackiego i wiele innych. Pałac Kobyliński jest również znakomitym przykładem geniuszu architektonicznego tego artysty.„.
Pięć lat temu, w październiku 2013 roku odbyła się uroczysta inauguracja działalności pałacu. To co warto w tym momencie podkreślić to komplet informacji o historii obiektu na jego stronie internetowej, oraz interesujące informacje o zespole parkowym – z tej strony jeszcze krótki cytat: „Na szczególną uwagę w zasobach parku zasługują drzewa o rozbudowanej strukturze wiekowej. Siedemnaście spośród nich, ze względu na wartość przyrodniczą i historyczną, kwalifikuje się do kategorii pomników przyrody. Dominującymi gatunkami drzew występującymi w przypałacowym ogrodzie są: lipy drobnolistne, klony pospolite, wiązy i dęby szypułkowe oraz jesiony wyniosłe. Ale można tu także spotkać topole włoskie, wierzby białe, klony jawory, kasztanowce białe, graby zwyczajne, robinie akacjowe, brzozy brodawkowate, świerki pospolite i olsze czarne.„.
Zachęcamy Państwa do odwiedzin tego pięknie uratowanego obiektu, do skorzystania z jego bogatej oferty – dane ze strony pałacu:
> pałacowa restauracja oferuje wyborną kuchnię, łączącą światowe trendy kulinarne z polską tradycją. Zapewniamy, że smakowite dania – przygotowane przez kreatywnego i doświadczonego Szefa Kuchni – zaspokoją nawet najwybredniejsze gusty.
> spokojny hotel otoczony zabytkowym, malowniczym parkiem gwarantuje komfortowy nocleg i doskonałe warunki do wypoczynku i rekreacji. Nasz hotel – usytuowany w zabytkowych wnętrzach Pałacu, w sercu wielowiekowego parku, z dala od zgiełku i hałasu ulicy – zapewnia sprzyjające warunki do wypoczynku i relaksu. Dysponujemy 50 miejscami noclegowymi o wysokim standardzie, w pokojach jedno-, dwu- i trzyosobowych oraz kilku apartamentach.
> prestiżowe centrum konferencyjne przyniesie satysfakcję i zadowolenie zarówno organizatorom, jak i uczestnikom szkoleń, wykładów czy imprez firmowych. Zróżnicowane wielkościowo, w pełni wyposażone sale konferencyjne są gwarancją powodzenia każdego przedsięwzięcia.
> stylowe sale balowe „z duszą”, blask luster i kryształowych, weneckich żyrandoli oraz efektowne dekoracje i meble zapewnią niepowtarzalną oprawę, dodając magii każdemu przyjęciu.
> zabytkowy park, z malowniczymi stawami, pomnikami przyrody i niezwykłym mikroklimatem o każdej porze roku, jest niezwykłym miejscem na spacery.
Zapraszamy też na nasz krótki film z tego miejsca:
A dla chcących trafić do tego uroczego miejsca poniżej także interaktywna mapa od Google:
