Dzięki nowemu odcinkowi trasy S7 Szydłowiec stał się jakby szybciej dostępny. A że miasto posiada sporo atrakcji, nie wolno go przegapić na turystycznej trasie.

Po przyjeździe do Szydłowca warto udać się w stronę kościoła i tam zerknąć na mapę miasta:

Szydłowiec - mapa
Szydłowiec – mapa

Aby łatwiej można było odnaleźć wszystkie miejsca poniżej także interaktywna mapa od Google:

O zabytkach Szydłowca sporo informacji znajdziemy w Wikipedii, a o samym Szydłowcu jest też oddzielna strona,  z której zacytujemy mały fragment: „Początki historii Szydłowca sięgają XII wieku, istniał tu gród będący siedzibą jednej z gałęzi rodziny Odrowążów, którzy w 1401 roku, przybrali nazwisko Szydłowieckich. Szydłowieccy sprawowali wysokie godności na dworze królewskim w Krakowie, co przyczyniło się do szybkiego rozkwitu miasta. Największego rozwoju terytorialnego w owym czasie dokonał Mikołaj Szydłowiecki, poszerzając granice miasta i budując nowe dzielnice. Szydłowiec poprzez małżeństwo córki Krzysztofa Szydłowieckiego, ostatniego z rodu Szydłowieckich, z Mikołajem „Czarnym” Radziwiłłem przeszedł w ręce bogatej litewskiej rodziny Radziwiłłów. Za czasów Szydłowieckich i Radziwiłłów Szydłowiec znany był jako jeden z ważniejszych ośrodków handlu żelazem w Polsce oraz jako ośrodek wydobycia i obróbki piaskowca szydłowieckiego. Miasto słynęło także z bogatych monumentalnych budowli, kościołów farnego i szpitalnego, ratusza miejskiego, zamku na wyspie, bram miejskich oraz podcieniowanych kamienic.„.

Szydłowiec - zamek
Szydłowiec – zamek

Naszą wycieczkę rozpoczęliśmy jednak od zamku, w którym znajduje się Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych.  Jak czytamy na stronie muzeum: „Muzeum szydłowieckie jest jedyne w swoim rodzaju, jest osobliwością pośród wielu innych placówek muzealnych w kraju, nie tylko z powodu wspomnianego dziejowego paradoksu, na którym osadziła ją polityka decydentów. Siłą jego oryginalności są przede wszystkim zbiory i historyczne pierwszeństwo, MLIM bowiem to pierwsze w świecie samodzielne muzeum poświęcone ludowym instrumentom muzycznym (dr Erich Stockmann, wiceprzewodniczący International Folk Music Councuil, 1976), pierwsze w świecie specjalistyczne muzeum instrumentów muzycznych jednego kraju i jak dotąd, jedyne w Polsce. Powołane w 1968 r. przez Muzeum Narodowe w Kielcach (wtedy jeszcze Muzeum Świętokrzyskie) jako jego oddział, zakończyło swój „okres prenatalny” 19 maja 1975 r., otwierając dla zwiedzających ciekawą ekspozycję przygotowaną przez znanych polskich etnomuzykologów: Jadwigę Sobieską i Jana Stęszewskiego, liczącą trzy i pół setki instrumentów. Dziś MLIM ma grubo ponad 2 tys. muzealiów, w tym historyczno-artystycznych. Zbiory te pod względem liczebności i oryginalności nie mają odpowiednika w kraju.

Poniżej mingaleria naszych zdjęć z muzeum:

Warto w tym miejscu dodać, że wstęp do muzeum jest bezpłatny. Jeśli chcemy wypożyczyć audioprzewodnik, to opłata za jego wypożyczenie wynosi 10 PLN. Ponieważ wakacje już wkrótce się skończą, to warto pomyśleć, aby młodzież szkolną zabrać na lekcje muzealne w cenie 7 PLN od uczestnika.

Na stronie o wystawach stałych w muzeum odnajdziemy nazwy instrumentów, o których istnieniu zapewne nic nie wiedzieliśmy: burczybasy,  idiofony, chordofony smyczkowe, mazanki, złóbcoki, basy, oktawka, fidel płocka, gęśle opolskie i gęśle gdańskie, suka,  lira korbowa, sierszeńki, gajdy śląskie, marszelnik, parłaczka, jargotki, terkotki taczkowe,  tarapaty, ligawy, bazuny, trombity.

Oprócz sal z instrumentami w zamku znajdują się też sale o historii Szydłowca, czy szerzej Polski. Poniżej minigaleria ze zdjęciami z takich sal:

Dzięki uprzejmości pracowników muzeum dowiedzieliśmy się, że na wieżę ratusza wejdziemy po kontakcie z pracownikami informacji turystycznej, których siedziba znajduje się naprzeciwko ratusza, przy szydłowieckim rynku. Przy okazji tego wpisu składamy tą drogą serdeczne podziękowania pracownikom IT, którzy zabrali nas do praktycznie większości atrakcji w Szydłowcu.

Szydłowiec - Ratusz
Szydłowiec – Ratusz

Historię ratusza znajdziemy w jednej z sal zamkowych na tablicy informacyjnej – jej zdjęcie poniżej:

Szydłowiec - historia ratusza
Szydłowiec – historia ratusza

Kilka widoków z wieży ratuszowej w poniższej minigalerii:

Poniżej jeszcze zdjęcie pomnika Tadeusza Kościuszki:

Szydłowiec - pomnik Tadeusza Kościuszki:
Szydłowiec – pomnik Tadeusza Kościuszki:

Od ratusza tylko kilka kroków do Kościoła św. Zygmunta – jak czytamy w Wikipedii: „W końcu XV w. Jakub Szydłowiecki rozpoczął budowę fary murowanej, ukończył ją jego brat Mikołaj Szydłowiecki przed 1525, który także ufundował większość wyposażenia kościoła. Wzniósł także od południa kaplicę – nekropolię rodową, w której spoczęły prochy jego samego, jego ojca Stanisława oraz brata Jakuba. Do dekoracji kościoła oraz kaplicy najprawdopodobniej sprowadził z Mogiły sławnego Stanisława Samostrzelnika. W 1563 fara została zamknięta przez Mikołaja Radziwiłła Czarnego, zagorzałego kalwina – katolikom przywrócił ją, być może już w 1567 roku, Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka.„. Poniżej nasza minigaleria ze zdjęciami tego pięknego zabytku:

Kolejnym miejscem, które odwiedziliśmy był Cmentarz Komunalny w Szydłowcu:

Niedaleko cmentarza znajdują się nieczynne już kamieniołomy, teraz po części wykorzystywane jako tereny rekreacyjne. Warto przytoczyć za Wikipedią informacje o kamieniołomach: „Szydłowiec wzniesiony został na kamieniu — piaskowcu szydłowieckim z okresu jurajskiego. Mieszkańcy miasta budowali swe domy na skale, a podłoże niektórych placów, na przykład Rynku Słomianego (obecnie Plac Wolności), stanowiła lita płyta piaskowcowa. Tradycje kamieniarskie sięgają początków powstawania osady, a więc XIV wieku. Od czasów działalności rodu Szydłowieckich miasto jest ważnym (przynajmniej w skali regionu) ośrodkiem kamieniarstwa. Ośrodkowi temu przypisywane są m. in. kamienne chrzcielnice, które trafiały na tereny Małopolski (Bodzentyn, Radom, Szydłowiec) oraz Mazowsza (Grójec). Dziełem miejscowych mistrzów kunsztu kamieniarskiego są także liczne inne elementy „małej architektury” z przełomu średniowiecza i renesansu. Do nich należy zaliczyć portal z prezbiterium do zakrystii radomskiej fary. Podobne piaskowcowe portale i obramowanie okienne znajdują się poza samym Szydłowcem i pobliskimi Chlewiskami, także w Ćmielowie, Końskich i Żarnowie — zawsze związane z fundacyjnym kręgiem Szydłowieckich.„. Poniżej zdjęcia z kamieniołomów: „Pikiel” oraz „Podkowiński”:

Kolejnym odwiedzonym miejscem była Góra Trzech Krzyży, z której dobrze widać farę i panoramę miasta:

Szydłowiec - Góra Trzech Krzyży
Szydłowiec – Góra Trzech Krzyży

I jeszcze zdjęcie ze szczytu tej góry:

Cmentarz żydowski w Szydłowcu to kolejne miejsce na szlaku naszej wycieczki. Z Wikipedii fragment opisu tego miejsca: „Cmentarz żydowski w Szydłowcu – zabytkowa nekropolia powstała w XVIII wieku, znajdująca się w północno-wschodniej części Szydłowca, zamieszkanej dawniej przez szydłowieckich Żydów, przy ul. Wschodniej. Do czasu powstania gminy żydowskiej w Bodzentynie służył również tamtejszym Żydom. Cmentarz ma powierzchnię 2,7 ha.

Zachowało się około 2000 nagrobków. Najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z 1830 roku. Zgodnie z powszechnym zwyczajem, dominującą formą żydowskiego nagrobka jest macewa. Wygląd, wielkość i trudność wykonania macewy odzwierciedlały zamożność i pozycję społeczną zmarłego (lub krewnych). Styl nagrobków na ogół utożsamiany jest z tradycyjną sztuką żydowską, choć na terenie nekropolii znajdują się nagrobki podwójne, w formie sarkofagu lub ściętego pnia drzewa. Wygląd szydłowieckich nagrobków jest bardzo zróżnicowany, nie ma dwóch identycznych obiektów pod względem kompozycji. Macewy zdobione są płaskorzeźbami z symboliką hebrajską pochodzącą przeważnie z XIX wieku. W 1957 władze miasta zamknęły cmentarz. Dwa lata później zlikwidowano zachodnią część nekropolii. Na tym miejscu wzniesiono budynek liceum, dom handlowy i salon meblowy. Nie dokonano ekshumacji pozostałych tam zwłok.

Cmentarz został po wojnie otoczony ogrodzeniem z bramą. W 1971 na terenie cmentarza umieszczono tablicę upamiętniającą 16 000 pomordowanych Żydów z Szydłowca.

Historię tego miejsca znajdziemy też na tablicy informacyjnej w zamku:

Szydłowiec - Kirkut
Szydłowiec – Kirkut

Minigaleria z tego miejsca poniżej:

Atrakcją zupełnie nieoczekiwaną dla nas była dawna lodownia. Jak napisano na wskazanej stronie: „Lodownia – czyli należąca do dawnego szydłowieckiego browaru Stumpfów i Engemanów piwnica przeznaczona do składowania słodu i piwa. Została wykuta w skale, a jej ściany wyłożono piaskowcem. Składa się z dwóch korytarzy o długości około 100 m i szerokości 15 m, połączonych czterema korytarzami poprzecznymi. Większa część obiektu znajduje się pod ziemią. Częścią lodowni jest zasypany w okresie międzywojennym tunel, o wysokości ok. 1,5 m. Miejska legenda głosi, że to fragment istniejącego kiedyś podziemnego połączenia browaru ze znajdującym się nieopodal zamkiem; choć wydaje się zupełnie nieprawdopodobne, by do celów transportu piwa (w zamku rodzina Engemanów rzeczywiście urządziła skład piwa, co spowodowało jego znaczną dewastację) opłacało się kuć tunel poniżej poziomu zamkowej fosy.”. Jest to obiekt na pewno wart zobaczenia — poniżej kilka naszych zdjęć z tego miejsca:

Należy wspomnieć, że od nazwy miejsca wzięła swoją nazwę także obecna restauracja w Szydłowcu, ale na jej stronach próżno szukać historii tego miejsca…

Dużo więcej zdjęć z Szydłowca z roku 2017 można znaleźć na naszej stronie: https://tripsoverpoland.pl/index.php?s=2017-7.php.

Zapraszamy także do obejrzenia naszego filmu z Szydłowca:

Loading


Zostaw komentarz = Leave a comment

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.