Wędrując po różnych regionach Polski natrafiamy na bardzo ciekawe miejsca o wielowiekowej historii. Dzisiaj napiszemy kilka zdań o 2 takich miejscach – jednym w Małopolsce, a drugim na Pomorzu.

Oba  miejsca łączy ze sobą zakon Norbertanów, który w XIV wieku obejmował 655 opactw i probostw.

Imbramowice
Imbramowice

Pierwsze miejsce odwiedzone przez nas w roku 2012 to Imbramowice w Małopolsce. Krótką notkę historyczną znajdziemy w Wikipedii, gdzie czytamy m.in.:

Klasztor imbramowicki ufundował w 1223 biskup Iwo Odrowąż, a zatwierdził bullą papież Grzegorz IX w 1229, jednak budynki z tych czasów się nie zachowały. W 1260 klasztor został zniszczony przez najazd Mongołów. W obecnej świątyni najstarsze są fragmenty ceglanych murów z XIV i XV wieku z zamurowanymi obecnie oknami gotyckimi. Gruntowna odbudowa i przebudowa kościoła oraz klasztoru do współcześnie zachowanej postaci miała miejsce po pożarze w 1710 i trwała w okresie 17111721. Inicjatorami tej inwestycji była przełożona klasztoru Zofia Grotówna oraz biskup Kazimierz Łubieński. Budową kierował architekt Kacper Bażanka, rzeźby wykonał głównie Antoni Frąckiewicz, a freski i obrazy głównie Wilhelm Włoch (znany też jako Wilelm Włoch). Po śmierci malarza niedokończone freski i obrazy ukończyła jego córka. W drugiej połowie XVIII w. zbudowano ozdobną, rokokową bramę wjazdową do klasztoru, będącą jednocześnie dzwonnicą. Zawiera ona dwa dzwony z początku XVIII w. oraz jeden z 1952, zastępujący dzwon gotycki skradziony przez Niemców w czasie II wojny światowej. W 18191820 na rozkaz rządu carskiego władze rosyjskie skonfiskowały bibliotekę oraz dokumenty klasztorne, które umieszczono w Warszawie. Skonfiskowano także dobra ziemskie zgromadzenia. W 1837 pożar zniszczył wieżę kościelną oraz dachy klasztoru i świątyni, ale wyposażenie wnętrza nie uległo uszkodzeniu. W kościele znajduje się obraz Pana Jezusa cierpiącego będący przedmiotem kultu wiernych, pochodzące z XVII w. dzieło nieznanego artysty.

obraz Pana Jezusa cierpiącego
obraz Pana Jezusa cierpiącego
Imbramowice
Imbramowice

Katolicki żeński zakon kontemplacyjny – http://pl.wikipedia.org/wiki/Norbertanki -opiekujący się piękną świątynią powstał w roku 1120, a na ziemiach polskich pojawił się w roku 1162.

I odwiedzając to miejsce odnajdziemy w nim przede wszystkim ten kontemplacyjny nastrój.

Imbramowice
Imbramowice

Budynek świątyni zbudowano w stylu późnego baroku – „bogaty w zdobnictwo i pełen przepychu styl architektoniczny, malarski i literacki baroku z założenia opierał się na ignacjańskiej zasadzie applicatio sensuum, polegającej na wykorzystaniu ludzkiej zmysłowości do celów religijnych (stąd figury świętych w miłosnej ekstazie czy żarliwe erotyki skierowane do Chrystusa)” – więc w jej wnętrzach jest dużo elementów, które przyciągają uwagę.

Imbramowice
Imbramowice

W tym wpisie pokazujemy tylko niektóre z nich. Więcej zdjęć można zobaczyć na naszej stronie: https://tripsoverpoland.pl/index.php?s=2012-3.php

Warto zajrzeć na stronę: http://www.imbramowice.norbertanki.org/pl/sanktuarium oraz przeczytać artykuł: „Imbramowice: W sanktuarium Jezusa Cierpiącego”. Ciekawa jest też strona: http://klasztor-imbramowice.pl/index.php?p=architektura.

Zapraszamy także na krótki film z Imbramowic:

Drugim miejscem związanym z Norbertankami jest pomorskie Żukowo, gdzie Norbertanki sprowadzono w 1212 roku, a więc w roku 2012 świętowano tam 800 lecie tego faktu, a przy okazji także powstały wątpliwości co do metryki samego Żukowa – „Przekręt w metryce Żukowa”.

Żukowo
Żukowo

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Żukowie pochodzi z XIV wieku. Krótka historia z Wikipedii: „Kościół zbudowany w XIV wieku przez siostry norbertanki. Mury pamiętają Książąt Pomorskich z XIII wieku. Zbudowano go wraz z klasztorem przeniesionym z pobliskiej Stolpy (dawna część Żukowa) po najeździe z 1226 r. Kościół był w posiadaniu klasztoru aż do 1834 r., kiedy został skasowany przez rząd pruski. W 1836 r. przejęła go parafia żukowska. Budynki klasztoru zostały sprzedane, a w dawnej stajni urządzono plebanię. Z klasztoru ocalał kościół klasztorny, stajnia i wozownia, budynek z filarem na środku i sklepieniem, mur z wnękami z przedstawieniami zakonnic i figura św. Norberta na dziedzińcu.

Żukowo
Żukowo

Bardzo ciekawe i pięknie wykonane jest wyposażenie świątyni:

  • XVII-wieczny ołtarz główny z obrazami Hermana HanaMadonna wśród Aniołów i Trójca Przenajświętsza, relikwiarzem, figurami Jezusa Zmartwychwstałego, św. Marii Magdaleny, św. Jana Ewangelisty i aniołów,
  • XVI-wieczny ołtarz Świętej Rodziny z późnogotycką figurą Matki Boskiej Wadzińskiej,
  • ołtarz Świętego Norberta z XVIII w.,
  • tryptyk antwerpski z życiem Jezusa z XVI w.,
  • tryptyk Mestwina, który został poświęcony fundatorowi i jego żonie, czyli księciu Mestwinowi I i Zwinisławie,
  • empora chórowa połączona z amboną; prace nad emporą zakończono 23 lipca 1766 r.,
  • obrazy z XVIII w., w tym Norbertanki Zamordowane przez Prusów w 1226 r. i Zdjęcie z krzyża,
  • tęcza z XVII w.,
  • krzyż nad wejściem do zakrystii z około 1360 r.

Poniżej kilka zdjęć z wnętrz, więcej można znaleźć na naszej stronie: https://tripsoverpoland.pl/index.php?s=2012-32.php

Żukowo
Żukowo

Ołtarz św. Rodziny:

Ołtarz św. Rodziny
Ołtarz św. Rodziny

Tryptyk antwerpski:

Tryptyk antwerpski
Tryptyk antwerpski

Tryptyk antwerpski – zdjęcie z krzyża:

Tryptyk antwerpski - zdjęcie z krzyża
Tryptyk antwerpski – zdjęcie z krzyża

Empora zakonnic (chórowa)

Empora zakonnic (chórowa)
Empora zakonnic (chórowa)

Dużą ilość materiałów o Żukowie zgromadzono na stronie: http://www.800lat.zukowo.pl ,
a także na stronie parafii: http://wnmp-zukowo.diecezja.gda.pl/?cat=20.

Zapraszamy także na krótki film z Żukowa:

Loading


Zostaw komentarz = Leave a comment

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.