Kolejny zamek jaki przedstawiamy w tym odcinku naszego cyklu znajduje się w romantycznym parku, na wysepce, a raczej naturalnym wzniesieniu otoczonym fosą. Jeśli dodamy, że jest to późnogotycka rezydencja obronna i do tego jeden z nielicznych takich zabytków w naszym kraju, to można już się szykować aby ruszyć na kolejną wycieczkę. A że zamek leży w centralnej części Polski, to dla większości polskich turystów będzie dość łatwo dostępny.
Oporów (mapa: Oporów) jest zamkiem niezbyt wielkim, ale za to dość dobrze zachowanym. Zbudowany został w XV wieku, jak pisze Wikipedia staraniem arcybiskupa gnieźnieńskiego Władysława z Oporowa. Choć jak twierdzi autor strony:
https://zamkilodzkie.pl/oporw/ – zamek murowany ufundował Mikołaj Oporowski, wojewoda łęczycki. Bogdan Guerquin (Zamki w Polsce, 1984) w swojej książce pisze zaś: zamek murowany został zbudowany zapewne w latach 1434-49 przez biskupa kujawskiego Władysława Oporowskiego. Z kolei Atlas zabytków architektury w Polsce twierdzi, że zamek wybudowano w latach 1434-53.
Leksykon zamków w Polsce napisał zaś, że Jan Długosz identyfikuje fundatora zamku z Władysławem Oporowskim, biskupem włocławskim (1434-1449) i arcybiskupem gnieźnieńskim (1449-1453).
Tak czy inaczej zamek zbudowany jest z cegły na fundamentach z kamieni eratycznych, czyli kamieni narzutowych, przyniesionych i pozostawionych przez lodowce.
Do zamku prowadzi drewniany most.
Zamek pozostał praktycznie w niezmienionym późnośredniowiecznym kształcie pomimo licznych przebudów z XVII-XIX wieku. Obecny wygląd ustalony został podczas remontu
i regotyzacji prowadzonej od lat 50 XX wieku.
Najstarsza wzmianka o Oporowie pochodzi z roku 1363 – wtedy gospodarzem był tu Bogusław Oporowski herbu Sulima.
Zamek miał wielu właścicieli. Po rodzie Oporowskich władali nim Tarnowscy (od 1632 roku), potem niezamożny szlachcic Jan Sołłohub (od 1725). Potem przechodził w ręce Korzeniowskich, Pociejów, Oborskich. W 1837 roku zamek trafił do rodu Orsettich – Aleksandry i Tomasza, którzy gruntownie go wyremontowali i założyli park krajobrazowy. Po roku 1930 zadłużony zamek kupił Szymon Karski i jego żona Elżbieta hrabina Plater-Zyberg. W 1942 roku zamek przejęli w zarządzanie Niemcy. Po wojnie zamek przeszedł na Skarb Państwa i wtedy zorganizowano w nim muzeum z ekspozycją dworskich wnętrz. Salę wejściową umeblowaną w stylu biedermeier:
czy Skarbczyk z gotyckimi sklepieniami krzyżowo-żebrowymi:
koniecznie trzeba zobaczyć.
Więcej zdjęć z wnętrz w poniższej minigalerii:
Spacer wokół fosy ukazuje zamek ze wszystkich stron.
Zamek ma swoją nieszczęśliwą Białą Damę zakochaną w zakonniku z niedalekiego klasztoru, która biegnąc na spotkanie zginęła w tunelu łączącym zamek i klasztor. Podczas niepogody słychać spod ziemi nawoływania i jęki dziewczyny, która czeka aż ktoś odnajdzie wejście do tunelu i ją uwolni.
Więcej zdjęć z Oporowa można zobaczyć na naszych stronach:
https://tripsoverpoland.pl/?s=2006-39.php,
oraz
https://tripsoverpoland.pl/index.php?s=2018-9.php
a chyba najdokładniejszy opis w sieci można znaleźć na stronie: https://www.zamkipolskie.com/oporow/oporow.html
Strona zamkowego muzeum to: https://zamekoporow.pl .
Zapraszamy także na nasz film:
Przeczytaj także inne wpisy:
Udostępnij / Share this:
Powiązane wpisy:
